Towarzystwo Cyklistów „Pogoń” 1929 17 lutego 2014
Po I wojnie powstały nowe i tak się działo w Śmiglu, gdzie w 1929 roku założono Towarzystwo Cyklistów „Pogoń” 1929. 22 września tego roku przyjęto statut klubu, który został podpisany przez Ignacego Zieglera i Kazimierza Wojciechowskiego. Warto przytoczyć pewne charakterystyczne postanowienia statutu, które mogą dzisiaj trochę dziwić. Zgodnie z nimi członkowie towarzystwa mieli nosić ubiór w kolorze granatowym, składający się z czapki, kurtki, pantalonów granatowych, szewiotowych i sznurowanych trzewików. Celem towarzystwa miało być ćwiczenie ciała za pomocą jazdy na rowerze i uprawianie sportu. W tym celu urządzane były lekcje, wyścigi i wycieczki. Członkiem towarzystwa mógł zostać człowiek o nieposzlakowanej opinii, który ukończył 17 lat. Zobowiązany był do udziału w urzędowych wycieczkach lub lekcjach organizowanych przez towarzystwo, a nadto przynajmniej raz w kwartale musiał uczestniczyć w zebraniu i płacić regularnie składkę w wysokości 0,25 zł. Już 24.09. 1929 roku powiadomiono miejscowy Urząd Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego o powstaniu w dniu 22 września towarzystwa i zarządu. Prezesem został Ignacy Ziegler, zastępcą Piotr Stanisławski, sekretarzem Kazimierz Wojciechowski, zast. sekretarza Stanisław Poprawa, skarbnikiem Józef Rutkiewicz. W skład Komisji Rewizyjnej powołano Feliksa Skorupińskiego i Franciszka Szwarca. Kierownikiem jazdy został Stanisław Gbiorczyk, a jego zastępcą Stanisław Kreczmer. 4.02 poinformowano Urząd Bezpieczeństwa o uzupełnieniu zarządu. Przodownikiem został listonosz Franciszek Szwarc, jego zastępcą Albert Szchentzer, porządkowym Franciszek Donke i radnymi: Milan Szulc i Piotr Ziegler. Zmiany zarządu w tym czasie były częste. 9 sierpnia 1930 roku powołano jego nowy skład, który tworzyli m.in. Franciszek Kusik - prezes, zastępca prezesa Piotr Stanisławski, skarbnik Józef Rotkiewicz i kierownik jazdy Sylwester Matuszewski. Po niespełna pół roku, bo w lutym 1931, wybrany zostaje kolejny zarząd w składzie Franciszek Donke - prezes, zastępca prezesa Ignacy Ziegler, sekretarz Stanisław Krawczyk i kierownik jazdy Marian Tomowiak. Z powodu trudności ze środkami finansowymi na działalność klubu, starano się pozyskiwać je różnymi drogami, np. organizując dochodowe zabawy. Jedną z takich zabaw urządzono 4 stycznia 1930 roku w sali Strzelnicy. 27.7.1930 roku zorganizowano na tutejszym stadionie wyścigi kolarskie. Przed wyścigami zwrócono się do miejscowych władz o zezwolenie na wyszynk piwa i wina do 2,5 %, a po zawodach na zorganizowanie zabawy w lokalu Hoffkego. Podobny wyścig kolarski odbył się 10.5.1931 roku, a po nim zabawa w Strzelnicy. W 1932 roku pojawia się w dokumentach ślad o rozszerzeniu działalności sportowej o grę w piłkę nożną. Towarzystwo Cyklistów w wymienionym roku zwróciło się o zezwolenie na rozegranie w dniu 24.4.1932 roku zawodów piłki nożnej i zawodów cyklistów na stadionie. Towarzystwo nie posiadało w tym czasie własnego stadionu i dlatego 18.5.1934 roku zwróciło się do Komitetu Lokalnego o zezwolenie wstępu na stadion w celu rozegrania meczu piłki nożnej. Podobnej treści jest pismo z 4.10.1934 roku dotyczące rozegrania meczu piłki nożnej z kościańską drużyną cyklistów. W dniu 7.6.1935 roku towarzystwo zwróciło się do Urzędu Bezpieczeństwa o zezwolenie na korzystanie ze stadionu w dniu 9.6.1935 roku, gdzie zamierzało rozegrać mecz piłki nożnej z drużyną cyklistów z Wolsztyna. I tak klub ze zmiennym szczęściem przetrwał do wybuchu I I wojny światowej. Jeszcze w marcu 1939 roku odnotowano, że śmigielska „Pogoń” zwyciężyła w dniu 26.31939 roku leszczyński K.S. „Strzelec” w stosunku 3:0. Dla porządku warto również odnotować, że rozgrywkom kościańskich klubów m.in. z Pogonią Śmigiel, towarzyszyły jak to określono „burdy i awantury”. Do takich wydarzeń jesteśmy jednak w dzisiejszych czasach przyzwyczajeni, a ich skala jest niepomiernie większa niż dawniej bywało.
Jan Pawicki
